Gezocht: Orang-Oetang en Nemo

Kuching:  Onze laatse dag in kuching is alweer aangebroken. We hebben onze planning omgegooid en gaan nu lekker lui met het vliegtuig omhoog reizen in plaats van bussem treinen boten en taxi's. Eerst onze laatste dagje nog lekker met de scooter.De planning was om 8 uur weg te rijden want we wilden vroeg bij de orang oetangs en de krokodillen zijn. But it was raining cats and dogs. Mooi niet dat we daarin gingen rijden. Het werd dus een paar uurtjes later. Na nog een paar uurtjes slapen ( wat fran absoluut niet erg vond) gingen we dan opstap. Eenmaal onderweg bleek dat we nog steeds een sensatie zijn om naar te kijken. 2 grote blonde europeanen op een scooter. Alsof we in het circus werken. Omdat Tan prima links kan rijden en Fran een betere navigatie is dan uit Tan der auto, kwamen we in 1x uit bij Jong's Crocodile Farm and Zoo. We gingen het park in en zagen heel veel en hele grote krokodillen. Maar dan ook ECHT groot. Sommige meer dan 4 meter lang. En dik dat sommige waren. Alsof er een kind in zat. Wel een nederlandse want die kinderen hier zijn klein. Na al dat gehuppel tussen de crocodiles gingen we snel verder naar Sememggoh Nature Reserve. Dat is een reservaat waar orang oetangs worden opgevangen en worden voorbereid om weer terug te gaan naar de Jungle. Daar zouden we de orang oetangs zien als ze gevoed worden. Eenmaal aangekomen bij het park stond er een bord met fruit season. Dat betekent dat er fruit in de bomen hangt dus dat de apen weinig zin hebben om op vaste tijden nog meer te eten. We hoopten dat er een obesitas orang oetang zou zijn die nog wel even een happie zou komen doen. We gingen het park in en hoorden van de ranger dat er in de ochtend geen aapie tevoorschijn was gekomen. Dus het was helemaal niet erg dat het onweerde en regende in de ochtend. Nog steeds hopend op een hongerige aap gingen we wandelen naar de voedplaats. We werden wel gewaarschuwd voor slangen en bloedzuigers. Een ranger ging rare geluiden maken (apentaal?) om te zorgen dat er apen zouden komen. Er kwam niets, dus deze beste man moet z'n aaps nog een beetje bijschaven. Een andere ranger was veel beter want op een andere voedplaats waren er 2 tevoorschijn gekomen. We moesten daar rustig, ik herhaal rustig heen lopen. Iedereen ging dus rennen. Dus wij gingen lekker als idioten meerennen. Jaa waarom ook niet. En toen zagen we ze. Hele lieve koppies in de bomen! Deze apen hebben wat meer weg van de mensen. Na dit gezien te hebben moesten we snel terug naar de stad. Rond 5en waren we weer terug en gingen nog even een hapje eten. Tot de grootste verbazing vond Tan het avond eten Ge-wel-dig lekker!! Noteer even: Laksa met kip! ( voor degene die Tan wel eens bij het avondeten treffen en niet weten wat te eten). In de taxi naar het vliegveld kwamen we nog 2 andere backpackers tegen. Een meisje uit Engeland en een jongen uit Douze points for Estonia! De jongen ging verder met de bus vanaf het vliegveld en wij hadden een gezellig reismaatje. Anderhalfuur later landen we op ons nieuwe avontuur. Kota Kinabalu (spreek uit: kota kienabaloee). In ons appartement aangekomen net buiten de stad werden we nog net niet besprongen door Taiwanese vrouwen. hellooooo,Where are you from? Holland? Ze waren heel behulpzaam en wilden veel dingen weten. Na een lange dag vielen we moe en voldaan in slaap.

Kota kinabalu- Vandaag gingen we naar een winkelcentrum en zwemmen. Want jaaa we hadden een zwembad! Na een halfuur lopen in de hitte kwamen we aan bij een bushalte. Het busje ging alleen de verkeerde kant op. We kwamen uiteindelijk in de stad uit. Naja dat is ook prima. Deze stad is een stuk groter dan Kuching dus een kaartje hadden we wel nodig. We gingen langs typische maleisische marktjes en kraampjes. Dit hadden we nog niet gezien in Kuching. Het is veel toeristischer in het bovenste gedeelte van Borneo. Lekker hobbelend door de stad gingen we opzoek naar een duikcentrum. We hadden bedacht dat we toch maar gingen duiken. Veel mooier en goedkoper dan in europa. Na dit geregeld te hebben gingen we met het busje terug en gingen we lekker zwemmen. Na het avondeten kwamen de taiwanese thuis en begon de vragenronde opnieuw. Over woodenshoes, the tulip en waarom we groot zijn. Na dit hoorde er ook (natuurlijk) een fotoshoot. Eerst normaal, daarna wij klein en zij groot, van groot maar klein. Zij voor wij achter, en natuurlijk zij met het peace aziatische teken. Ze doen het echt altijd en overal met 2 vingers in de lucht. Na een aantal chineze woordjes geleerd te hebben namen we afscheid omdat we de volgende dag naar de stad zouden verhuizen.

De volgende dag moesten we beladen met onze backpack een hostel zoeken. Een stukkie duurder dan in kuching vonden we er eentje. Gelijk geboekt voor 8 nachten want dan gaat ons vliegtuigje weer. Tan heeft mooi nog wat geld van de totaal prijs afgehaald ( 1e x afdingen en gelijk succes). Daarna gingen we weer de stad in om dingen te bekijken en ontdekken. We gingen naar de haven en zagen dat we konden eiland hoppen. Een top plan voor de volgende dag. Gelijk maar even een mooie duikbril gekocht, zodat we lekker zouden kunnen snorkelen.

Sapi island
Vandaag was het dan zover een echt strand dagje! Met bootje vanaf Jesselton Point waren we met 20 minuten bij sapi island. We gingen met de allereerste boot dus hadden het strand nog even lekker voor onszelf! Het halen van onze padi voor duiken hadden we inmiddels geregeld maar we konden het natuurlijk niet laten om te gaan snorkelen. Er zitten echt heel veel verschillende vissen in het water en er zwemmen er zo 50 om je heen! Fran ontdekte nu dan toch echt iets waar ze bang voor is namelijk: vissen! Dan hebben we het niet over grote enge vissen van een meter maar over schattige visjes met verschillende kleurtjes die om je heen gaan zwemmen ( max. lengte van 20cm). Het was erg hilarisch om Fran te zien spetteren in het water en op de rug van Tan te zien vliegen. Want van achteren kunnen ze je namelijk niet pakken(?!).
Wat bleek is dat vooral vissen vlakbij strand dit doen omdat ze vaak gevoerd worden eenmaal dieper in het water is dit niet het geval. Alleen papa nemo kwam op ons af zwemmen als we te dichtbij kwamen om zijn territorium te beschermen!
Toen we richting onze lunch liepen liepen we bijna tegen een hele grote komodovaraan (zie foto) aan, al wisten we toen niet wat het was. Tan ging heel dichtbij om te filmen en een foto te maken, na googlen kwamen we er achter dat een beet van het beest giftig is en hij je kan opeten!
In de middag gingen wij naar een ander eiland dat ligt binnen het abdul rahman national park namelijk pulau manukan. Aangezien we verbrand waren door het snorkelen ( ja we hadden ons goed ingesmeerd!) bleven we de hele middag uit de zon en genoten van het uitzicht. Tevens werd ons oog getrokken door de foto sessies die Aziaten (Chinezen, Japanners) doen op het strand. Over het algemeen zijn er 4 a 5 poseer manieren. 1) soort peace teken dat betekent dat je plezier hebt 2) een soort balarina pose waarbij je armen als een rondje boven je hoofd vormt en je linkervoet optilt en tegen je knie zet (geen idee waarom) 3) je kin boven je hand tussen je duim en wijsvinger, wat inhoud dat je "cool" bent 4) je linkerarm schuin omhoog met een sprongetje (happy?) en tot slot 5) je hand alsof je er een dienblad op draagt, wat betekent dat je datgene wat er boven zit wil aanduiden/laten zien.
Geen idee hoe ze het bedenken maar ze doen het allemaal en ziet er komisch uit! Sessies met foto's maken kunnen serieus een uur duren, misschien hebben we wel zonder dat we doorhadden een model op locatie gezien (kleine kans...). Ook staan er veel Aziaten met parapluutjes in het water, voor het geval dat er zonnestralen uit de lucht vallen en deze hen bruin maakt. Als dit niet werkt hebben we ook nog de Aziaten die met regenponcho's zwemmen. Je kan maar niet genoeg beschermt zijn hè. 'S avonds gingen we lekker uiteten bij de enige Italiaan in de stad dit beviel ons erg goed!

De volgende dag werden we opgepikt voor onze theorie les was wat vrij lang duurde maar allebei in 1x geslaagd:). Er ontstond nog een erg grappige situatie met een wc die de boodschap niet wilde doorspoelen (gênant) waardoor we niet meer bijkwamen van het lachen! S avonds gingen we weer Maleis eten en zowaar at Tan voor de allereerste keer meer eten dan Fran! Er zat namelijk Koriander door het gerecht wat Fran vreselijk vind... Bikkel Tan at de helft van het gerecht ondanks dat erg pittig was:)
Volgende dag was het dan zover het water in! Ookal hadden we elkaar lekker bang zitten maken over de diepte (18m), eventuele grote vissen (vanaf 20cm dus) en haaien durfte we het toch aan.
We leerde alle vaardigheden in de ochtend zoals controleren van materialen, als masker met water volraakt leeg maken, als je geen lucht meer krijgt zuurstof van je buddy lenen etc. Dit ging ons allemaal goed af en gaf ons een goed gevoel om te starten met duiken. We hebben genoten van onderwater wereld en verschillende vissen die we zagen waardoor de dag zo weer om was! Vandaag hebben we gedoken t/m 12 meter morgen staat tot 18 meter op de planning. Spannend, wie weet wat we tegen komen...